Hellokes

Nu iedereen een blogje heeft kan Stéphane toch niet achterblijven zeker! Het is al erg genoeg dat ik in het miezerige Belgenlandje ben achtergebleven.
Miezerig is wel het woord waarmee je de huidige meteorologische toestand het best kunt beschrijven. Koud, nat, winderig, ....
Al een geluk dat het in Duffel wederom zo goed meevalt. De psychotische, depressieve, bipolaire en persoonlijkheidsgestoorde mensen zijn terug à volonté beschikbaar. De gevoelsreflecties vliegen in het rond, en ik join de pannen van het dak. Om maar te zeggen dat het terug een geweldige stage is waarbij ik gewoon quasi elke seconde wel wat bijleer.
Ik sta op het punt om te vertrekken naar Leuven, alwaar ik tegenwoordig zowat elke dag verblijf. Ik ben officieel een NMBS pendelaar geworden en geloof mij vrij, het zuigt apenkloten (Gelieve specifieke vragen over apenkloten aan Liesbet en Isabel te wenden). Treinen die 20 minuten vertraging hebbe, treinen die aankomen in het station wanneer uw aansluiting juist vertrekt met als gevolg een half uur op het perron te staan koekeloeren, overvolle treinen met allemaal nukkige mensen. Wat we allemaal nie voor de liefde over hebben niewaar.
Goed, meer heb ik niet echt te melden. Maar als troost een videotje.